De byzantijnse traditie werd vanaf de twaalfde eeuw door de Venetianen geïnterpreteerd op hun eigen manier, zodat we beter kunnen spreken van een Venetiaanse school van de byzantijnse mozaïekkunst.
In de loop van de elfde en de twaalfde eeuw werd de kerk verfraaid en versierd met mozaïeken.
In de kathedraal van Torcello zijn twee meesterwerken tegenover elkaar geplaatst: de gouden apsis met de sierlijke langgerekte Madonna, en op de binnenwand van de voorgevel een merkwaardige voorstelling van het Laatste Oordeel.
Het dertiende-eeuwse mozaïek in de apsis, de langgerekte, etherische gestalte van de Madonna tegen de gouden achtergrond, is een van de aangrijpendste mozaïeken in Venetiï.
MOEDER GODS HODEGETRIA
Het thema van dit type Madonna - Theotokos/ Godsmoeder Hodegetria, - staande tegen een gouden achtergrond, is al bekend uit zevende-eeuwse Griekse voorbeelden uit Nicea en Thessaloniki.
De apostelen onder de Madonna - niet al te best gerestaureerd - zijn meer Romeins van vorm en karakter.
Ze dateren uit de twaalfde eeuw en zijn waarschijnlijk gebaseerd op voorbeelden uit Ravenna.
Op de triomfboog boven de apsis wordt de Annunciatie afgebeeld. De tekst in de binnenkant van de boog luidt in vertaling: 'Ik ben God en mens, beeld van de vader en de moeder, ik ben de zondaar nabij, de berouwvolle is mijn naaste.
De directe invloed van Constantinopel en Ravenna is hier, net als in enkele mozaïeken in San Marco in Venetië, duidelijk merkbaar.